همه در چَشم و نگاهــی ...

زاده شدیـــم،من از او،او هم از او...

همه در چَشم و نگاهــی

همه کس بندِ به نافـــی

همه جا شــعرِ سیاهی

همه را هم همه شــد با دلِ کاهی...

همه جا ها و مکانی

شده تبدیل به جانی

تو چه خواهی؟ 

تو چـــه دانـی؟

از دل خسته ی یک شعرِ روانی؟؟!!

تو چرا غرق گناهی؟!!!...

دلم این با غمین است

همه را درد کمین است

عاشقان و دلِ مختار هزین است

جای ابلیس برین است

کاین دگر قانون دین است

اسم بخشنده بگوید،و بر این راز یقین است

و مقامش که زرین است...

که من این بار شکستم

زدن از باده ی مستی به سرم،واااای گسستم

که به فرمان کسی من ننشستم

من از این شــــــعر گذشتم...

من از این شعر کذشتم...

      ((  محمد خــــــــــــــــــانی ))

http://www.miyanali.com/kalantar423/28