به گزارش سرویس دینی جام نیـوز، سایت راسخون به پرسشی در این زمینه پاسخ داده است:
پرسش :
چرا رابطه مجازی با نامحرم اشکال دارد؟
اگر روابط با نامحرم فقط از طریق نامه، تلفن، اینترنت و صرفا یک رابطه مجازی باشد، چه اشکالی دارد؟
پاسخ:
در این گونه موارد باید دید هدف از این روابط چیست و چگونه رابطهای مورد نظر است. البته وقتی از هدف و انگیزه سخن میگوییم، مقصود آن چیزی نیست که خود شخص در همان لحظه فکر میکند، چرا که بسیاری از کارهای ما تحت تأثیر انگیزههای ناخودآگاه است و تأثیر ناخودآگاه، امروزه در مباحث روانشناسی و روانکاوی امری مسلم قلمداد میشود. زمانی که رابطه با نامحرم صرفا جنبهی کاری یا علمی دارد، نه تنها چنین روابط غیر حضوری، بلکه روابط حضوری نیز اشکال ندارد. مثال بارز آن در روابط معلم و شاگرد در مدارس و دانشگاههاست. در بیشتر موارد، هر دو طرف بحث میدانند که مسألهشان صرفا یک مسألهی علمی است و فقط میخواهند مشکل علمی آنان حل شود. چنین روابطی نه فقط در دانشگاهها، بلکه در حوزههای علمیه نیز رایج است و همگان به راحتی و بیهیچ اشکالی آن را درک میکنند.
اما همین که میگوییم «رابطه با نامحرم»، معلوم میشود مطلب، فقط یک مسألهی علمی یا شغلی نیست، بلکه هدف دیگری دارد. به تعبیر دیگر، انسان هر کاری انجام میدهد، انگیزه و هدفی دارد و سؤال این است که هدف و انگیزه از این «ارتباط با نامحرم» چیست؟ اگر هدف، همان جنس مخالف بودن او است، معلوم میشود که عامل آن قوه شهویه یا همان شهوترانی است و اگر قبول کردیم که شهوترانی در مسیری غیر از مسیر صحیح خود خطاست، این جا نیز همان طور است.
فقط نکتهای که باید بدان افزود این است که گاهی لطمهای که روابط غیر حضوری میزند، اگر بیشتر از روابط حضوری نباشد، کمتر نیست. زیرا انسان قوهی خیال دارد و بسیاری از انحرافات از همین تخیلات باطل سرچشمه میگیرد؛ گاه شهوترانیهایی که با تهیج قوهی خیال آغاز میشوند، به مراتب شدیدتر از شهوترانیهایی هستند که از تحریک حسی آغاز شده باشند. متأسفانه باید اذعان کنیم که بسیاری از فیلمسازان غربی به این مطلب پی بردهاند و لذا در سالهای اخیر، بسیاری از فیلمهای مبتذلی که وارد بازار میشود، دیگر به نشان دادن کامل صحنههای جنسی نمیپردازند، بلکه صحنهها را تا چند لحظه قبل و چند لحظه بعد نشان میدهند تا افراد با نیروی تخیل خود، آن بخش از صحنه را بازسازی کنند.
متأسفانه، خطر چنین فیلمهایی به مراتب شدیدتر از فیلمهایی است که صحنهها را کامل نشان میدهند، زیرا تأثیر این بازسازی به دلیل وقوع آن در درون ذهن خود بیننده، بسیار بیشتر و ماندگاریاش بسیار شدیدتر است. و این دلیل روشنی است برای اثبات این موضوع که گاه روابط غیر حضوری نیز میتوانند تا این اندازه مخرب واقع شوند. اکنون باید گفت وقتی دوستی در قالب نامهنگاری و اینترنت و... است، فکر و ذهن انسان به فردی از جنس مخالف مشغول میشود و فعالیت قوهی خیال (خیالپردازی) در این زمینه آغاز میگردد و این جا به جای این که از راه دیدن و لمس کردن، شهوت تحریک شود، همان تحریک از راه خیالپردازی حاصل میشود و به همان دلیل که تحریک شهوت جز در محدودهی معین یعنی ازدواج، خطاست. این ارتباط با نامحرم از راه نامهنگاری و اینترنت و... نیز خطا میباشد.
http://www.jamnews.ir/detail/News/631307