درباره من

*چرا حسین(ع)؟

قرآن خود دلیل این را بیان می کند: کسانی که ایمان آورند و عمل صالح انجام دادهاند،

خدا محبت آنها را در دل مردم قرار می دهد، مردم دوستشان دارند.(مریم/96)


محبت و عشق مومنین به سید الشهداء(ع) وابسته به عمل صالح ایشان است وگرچه

عمل صالح را همه انبیا واولیا دارند،اما عمل صالحی که از امام حسین(ع) در یک زمان و

مکان محدود در کربلا ودرعاشورا رخ داد، بروز و ظهورش برای سایر اولیا شکل نگرفت.

به گونهای که این عشق و محبت را در رفتار سایر معصومین نیز می بینیم؛

امام صادق(ع) مجلس عزا برپا می کنند و امام رضا(ع) در عزای جدشان سیاه

می پوشند...


امام حسین(ع) یک افسانه نیست یک حقیقت است که هر کس او را بشناسد دوستش

خواهد داشت. چون امام، انسان کاملی است که بزم و رزم را با هم پیوند داده و صفات

مکنون و باطنش بروز یافته از این حیث است محبت حسین(ع) مکنون در قلب مومنان

است و هر کسی حسین(ع) را بشناسد عشق او در قلبش شعله ور می شود.  

درج شده در تاریخ ۹۲/۰۸/۲۰ ساعت 20:52

کاربران آنلاین (0)