دلنوشـــــــــــــــــــــــته های چهارم

پـاییز را دوسـت دارم چـون مـعافم مـی کـند....

از پـنهان کـردن دردی کـه در صـدایم مـی پـیچد....

از اشـکی کـه در نـگاهم مـی چـرخد....

                            آخـر هـم خـیال مـی کـنند کـه سـرما خـوردم...!

گاهی دلم میخواهد....

خرمایی بخورم و برای خودم فاتحه ای بفرستم....

شادیش ارزانی کسانی که رفتنم را لحظه شماری میکردند...!

فـقط....

دوری نـیست کـه دل آدمـو مـیسوزونه!

بـودن و مـال تـو نـبودن....

دردش بـیشتره...!

بـه مـن قـول بـده...

در تـمامی سـال هـایی کـه بـاقی مـانده...

تـا ابـد...!

مـواظب خـودت بـاشی...

دیـگر نـیستم کـه یـادآوری ات کـنم !

همه در باران تند تند راه می روند!

این منم که می ایستم و با چشم هایم به تو فکر میکنم.