شعر

جهان داور چو گیتی را بنا کرد         درپی ایجاد مرد اندیشه ها کرد                                                                      مهیا کند تا اجزای او را                   ستاند از جانوران خلق و خو را                                                                      ز شیر بر او داد میل سلطنت را       ز میمون شیوه های شیطنت را                                                                     دلاور بودن از ببر و دل از موش        و نوع حمله سوی صید از قوش                                                                       فریب و حیله پردازی ز روباه           غرور کاذب از طاووس خودخواه                                                                         ز مرغ غمخورک نادانی و حرص      و پشمالویی و سنگینی از خرس                                                                     ز عشق آواز خواندن از قناری        و بی رحمی را از سگ های شکاری                                                                 مهاجر بودنش را از پرستو            زبانباریش را از موش پستو                                                                             خیال انتقام از مار زنگی            و از آفتاب پرست دورویی و دو رنگی                                                                    ز گریه بی وفایی را جدا کرد         از این ترکیب ها مرد را بنا کرد                                                                           جهانی را بهم ریخت ایزد             همه را در قالب او ریخت ایزد