کاش تنها بودم نه بیکس ...

آدمها برای اینکه دور از هم باشند در خـانه های جدا زنـدگی می کنند

و به هنگام تسلیم فـریاد تَنهایی سر میدهند ...

آنها وقتی که دچار زیان میشوی بجای گرفتن دسـت هایت سرشان را فقط به علامت تاسف تکان میدهند ...

این روزها ، خـوب ترین حال بد را دارم ...

از غم داشتن امـروز وقـت نمی کنم به گذشته های خـوب نگاهی بیندازم

و چون حالم دَرد می کند شوق سـفر کردن به خیال آیـنده ای خوش در مـن نیست ...

کاش تَنها بودم نه بیکس ...!

آدمها اطرافم اسم های قشنگی دارند و زیـبا لِباس میپوشند ...

از آنها فقط همین را فهمیده ام ...

دوست و آشنا هم زیاد دارم ولی فقط اسمشان را بلدم ...

کاش بجای سرک کشیدن به زنـدگی دیگران به دلهای هم سر میزدیم

و بجای عِیب جویی از هم دلجویی میکردیم ...

آدمها وقتی دچار مشکل میشوی به رسـم عـادت برایت کلی حـرف قَشنگ ردیف می کنند

ولی به هنگام عمل تماشاچی بَدبختی ات میشوند ...

آنها فقط مِهربانی را تعارف می کنند نه خرج ...

شبیه این روزهای مـن ...

از دلگرمی زیاد زَمین خورده ام ...

کاش بجای این همه همدرد دستی از زَمین بلندم میکرد ...

سخت و دردناک است میان شهری پر از مَسجد و مومن به صلیب زنـدگی کشیده شده باشی ...

کاش بجای این همه آدم متظاهر شـهر پر از کافر انسان بود ...!