درباره من

« اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَبا عَبدِاللّهِ وَ عَلَی الاَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنآئِکَ عَلَیکَ مِنّی سَلامُ اللّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیلُ وَ النَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللّهُ اخِرَالعَهدِ مِنّی لِزِیارَتِکُم اَلسَّلامُ عَلَی الحُسَینِ وَ عَلی عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ وَ عَلی اَولادِ الحُسَینِ وَ عَلی اَصحابِ الحُسَینِ »

سلام ما به حسین (ع) ...
سرور آزادگان ، سید و سالار شهیدان ، آن سلیلِ اشرف اولاد آدم (ع) ، وارث پاک صفی الله اعظم (ع) ، وی خلیل حق پرستان ، لطف یزدان ،کشتی حق در میان بحر طوفان ، باعث ایجاد موسی ، وارث عیسی بن مریم ، پاره ی جان محمد (ص) آن حبیب الله ، نبی الله ، رسول الله خاتم ، وارث مولا علی شیر خدا میر معظم (ع) ، پاره ی جان بتول سرمدی و فخر زنان ، نور عیان ، علت خلقت ، گل گلزار نبوت وَ امامت ، ثمر پاک رسول ، بانوی هر دو سرا اُم الائمه ، حضرت زهرای مطهر ، سلام الله علیها ، که خداوند به کتابش بسروده ز برایش یکی سوره ی کوثر ، جان ما باد به قربان مقامش و مرامش و پیامش و کلامش و حقیقت به قیامش !

سلام ما بر آن سرو صنوبر ، علی بنِ حسین ِ علی اکبر (ع) ، به خصال و به کمال و به جلال و به مثال شبه پیمبر (ص) ، شیر دلاور ، که به میدان بلا ، روبروی خصمِ ستمگر ، چنان حیدر صفدر ، چنان حمله بَرَد بر سِپهِ دشمن کافر ، همان خصمِ بَد اختر ، بُوَد اُسوه ی خوبان ، به جوانان به محبان ، به همه اهل دلان است علی شافع محشر !

سلام ما بر آن قاسم (ع) رعنا ،، گل گزار حسن بن علی(ع) ماه دل آرا ، که بُوَد مرگ به کامش چه شیرین ، فدا گشته به آئین ، که ز بیداد خزان غنچه ی جسمش شده گلچین ، که عِطر بدنِ او بنموده مُعطَّر همه ی حال و هوا را !

سلام ما به عبداللهِ (ع) زیبا رُخ و سیرت ، به آن اسوه ی غیرت ، که فدا کرد سَرو جان و تنش در رَهِ الله !

سلام ما به عباسِ اباالفضلِ (ع) علمدار ، پسر پر ثمر حیدر کرار ، یلِ دشمن شکن ِ صحنه ی پیکار ، به برادر و به مولاش وفادار ، وَ به اهلِ حرمِ آلِ رسول (ص) است فداکار ، اباالفضل (ع) بُوَد ، ساقی انصار خدا ، چشم و چراغ شهداء ، عبد خدا ، گوش بفرمان حسین (ع) است سراپا ، و به زینب (س) بُوَدَش یار و مددکار

سلام ما به شش ماهه ی علی اصغر (ع) ، به آن غنچه ی نشکفته ی احمر ، که گلویش شده از تیر ستم یکسره پرپر ، وای از دشمن کافر ، همان خصم ستمگر ، که انگار زده تیرِ سه شعبه به دل غمزده مادر ، وَ چه داغی گران است و پدر هم نگران است ، که فردا ، به همراه شهیدان ، بِـبَرند پیکرِ نازش به زیر سُم ستوران و سَرِ کوچک او بر سَرِ نیزه نمایان ، این که نالد رُباب است ، دلش داغ و کباب است، به لبِ آبِ فرات است ، مگر قحطی آب است ؟! خموش ...! حرمله ، ای جانیِ کافر ، ببین روح و روانم ، ببین پاره جانم علی اصغرم (ع) به خواب است ...!

سلام ما به سه ساله ثمر آل عبا ، رقیه (س) آن نور دلِ خون خدا ، که یاد غصه های او به جان کند شور و نوا ، ز داغ ناله های او درون دل کرب و بلا ، به ناله ی شبانه اش ، به زخم تازیانه اش ، به پای پر آبله اش ، به دردها و گِله اش ، به شامِ ویرانِ جفا ، ز خصم خوار و بی حیا ، کنار رأس پدرش ، گرفته دست بر سرش ، گوید به آوای حزین ، دردانه ی زار و غمین : مَن ذَا الَّذی أَیتمنی علی صِغَر سِنّی ...؟!

سلام ما به زینب (س) ، به آن دخترِ نیک اخترِ زهرای مطهر سلام الله علیها ، و به کام است زبانِ علیِ عالی اعلا (ع) ، گل گلخانه ی پیغمبر خاتم ، محمّد رسول الله (ص) ، بود عصمت صغری ، گل صدیقه ی کبری (س) ، آنکه از گشت گرفتارِ غم و غصه ی بسیار ، به عزای مادر و هم به پدر گشت عزادار ، و ز داغ حسنش (ع) گشت دلش زار و کنون سوخت ز فقدان حسین (ع) از سر و تا پا ، ز جفای ستم دشمن غدار ، به دلش داغ غم هجر عزیزان ، و بدستش عَلَم خون شهیدان بُوَد و سَـروَرِ آنان ، حسین بن علی (ع) سید رضوان ، سلامی به پیامش ، به مرامش ، به کلامش وَ به عِزّ و به مقامش ...!







 

درج شده در تاریخ ۹۸/۰۶/۱۰ ساعت 01:18

کاربران آنلاین (1)

کاکتوس