درد و دل های روزهای آخر سال...(نوشته ای از خودم)

یادش بخیر بچه که بودیم روزهای آخر سال دل تو دلمون نبود، خرید کفش نو ،لباس نو،خانه تکانی مادر و شستن فرشها توی حیاط،گذاشتن سبزه توسط پدر و خرید ماهی قرمز و بالاخره لحظه تحویل سال،فکر کنم لحظه تحویل سال نو خیلی ها بغض میکنن واسه سختی های سال گذشته و عده ای اشک میریزن شاید اشک شوق وشاید اشک ناراحتی واسه از دست دادن عزیزی و بالاخره ثانیه های آخر سال درد و دل با خدا و دعا کردن واسه سلامتی و عاقبت بخیری اعضای خانواده و خیلی دعاها و آرزوهای دیگر(البته دعای جوانان دم بخت هم به کنار)

الان نیز روزهای آخر سال هست شاید خیلی از ماها خیلی خوش به حالمون شد،خیلی ها شغل خوب پیدا کردن ،خونه خریدن یا بالاخره عده ای پولدار شدن و در عوض شاید عده ای اوضاع واسشون خوب پیش نرفت،بد بیاری داشتن و شغلشونو از دست دادن یا با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کردن،عده ای به کمال فکری رسیدن عده ای شاید ارتباطشون با خدا بیشتر شد ویا به خلق خدا خیر و منفعتی رسوندن،گذشت کردن،بخشش کردن ،دست نیازمندی رو گرفتن و یا عده ای برعکس دلی رو شکستن یا برای آسایش خود و خانواده خود حق خانواده ی دیگری رو خوردن یا غرور یک نفر رو له کردن ویا با آبروی کسی بازی کردن و...

بعضی ها رفیق های خوبی پیدا کردن که در همه ی لحظه ای خوب و بد در کنارشون بود و عده ای رفیق هایی پیدا کردن که بخاطر تنهایی و سرگرمی خودشان دیگری رو بازیچه خود قرار دادن و وابسته خود کردن بعد عین آب خوردن پرت کردن بیرون.خیلی از ماها از شدت تنهایی پناه بردیم به محیط مجازی و دوست های خیلی خوبی پیدا کردیم،حتی در همین محیط مجازی خندیدیم ، ناراحت شدیم و یا دلمون رو شکستن،سربه سر همدیگه گذاشتیم ،باهم کل کل کردیم،پسرها به ساپورت و کلیپس دخترها گیر دادن و دخترها به ابرو برداشتن پسرها و...

بعضی ها به عشقشون رسیدن بعضی ها عشقشون نصیب دیگری شد، خیلی ها بخاطر پول به عشقشون نرسیدن،در این بین لعنت به عشق ها و دوست داشتن های یک طرفه .خیلی ها به عشقشون نرسیدن بخاطر سادگی و صداقت و الان تنهاتر از همیشه شدن در عوض عشق او صدای خنده هایش گوش آسمان را کر کرده و به خیال خودش خوشبخت ترین آدم روی زمین هست غافل از اینکه دل یک نفر پیشش هست و تا ابد به هم نمیرسن و فقط خاطره ها مانده وبس...

به نظر من انسان یعنی احساس و یا به بیان دیگر خیلی از تصمیم گیری هایمان، عشق و حتی کلی چیزهای دیگر از روی ظاهر و احساس هست.از روی احساس عاشق یک نفر میشویم از روی احساس دل یک نفر را میشکنیم از روی احساس به یک نفر میگوییم دوستت داریم و بالاخره از روی احساس و ظاهر شخص میگوییم ازت نفرت دارم .خیلی از ماها ممکن است تحت شرایطی قرار بگیریم که کنترلی بر اعصاب خود نداشته باشیم و حرفی بزنیم که دلی را بشکنیم،به نظر من انسانها همه خوب هستن ولی مواقعی درگیر احساسات میشویم...

شاید موافق باشید که محبت ها خیلی کم شده دیگر صحبت کردن و درد و دل کردن ها خیلی کم شده بعضی وقتها بغضهایمان ما را تا مرحله انفجار پیش میبرد،شاید عصر ارتباطات مانند گوشی،اینترنت و ماهواره مارا اینجور بار آورده هست و یا مشکلات عدیده ی اقتصادی و غیره، شوخی کردن ها، دور هم خندیدن ها کم شده،دوستی ها کمرنگ شده،معرفت که دیگر خیلی نایاب شده...

خیلی ها سال قبل این موقع در پیش ما بودن که بعلت تصادف یا بیماری یا چیز دیگر در این دنیا نیستن و دستشون از این دنیا کوتاه هست و لحظه سال تحویل جای خالی این عزیزان حس میشود خدا همه شان را رحمت کند.خیلی از بچه های معصوم سرطانی الان توی تخت های بیمارستان هستن و خیلی بیمارهای دیگر که امیدشان فقط خداوند بزرگ هست،برای همه شان دعا بکنیم خدا شفای همه شان را بدهد،وخیلی از مادرانی که لحظه تحویل سال به دور از فرزندان و عزیزانشان هستن.خیلی از پسرها لحظه سال تحویل در پادگانها یا مرزها هستن(خودم دوسال لحظه تحویل سال توی پادگان بودم)

یک لحظه سکوت به احترام عشق های پاک و با صداقتی که در دل بعضی ها بود و هرگز به عشقشون نرسیدن و لحظه سال تحویل با تنهایی و بغضی در دل سال نو را شروع میکنن.یه لحظه سکوت به احترام درد هایی که در دلمان بود و و هیچ کس بغیر خدا نفهمید و داغونمان کرد.یک لحظه سکوت به احترام محبت هایی که به عده ای کردیم و هرگز نفهمیدن،یک لحظه سکوت به احترام عشق هایی که در دلمان بود و تبدیل به بغضی بزرگ شد وتا ابد در دلمان میماند.یه لحظه سکوت به احترام عشق هایی که بدون چشم داشت عده ای روانه ما کردن.یک لحظه سکوت به احترام معرفت ها و دوست داشتن های واقعی،یک لحظه سکوت به احترام خانواده هایی هایی که بخاطر وضع مالی ضعیف روزهای آخر سال خبری از خریدهای عید نیست یا حداقل خیلی کم هست،یک لحظه سکوت به احترام خانه هایی که لحظه سال تحویل پر است از صفا ، صمیمیت و سادگی،یک لحظه سکوت به احترام آدمهای ساده و بامعرفت که بوی ناب انسانیت میدهند...

حرف آخر:سال 92 با همه خوبی ها ،بدی ها،کینه ها،دشمنی ها،حقیقت ها،دروغ ها،دل شکستن ها ،به هم رسیدن ها از هم دور شدن ها،قهرها،آشتی ها گذشت، امیدوارم در سال نو در همه کارهایمان خدا را در نظر بگیریم که خدا صلاح ما را بهتر از خود ما میداند.در سال جدید گذشت کنیم ،محبت کنیم،ببخشیم،به انسانها عشق بورزیم،کینه و دشمنی نکنیم،دلی را نشکنیم ،از روی احساسات تصمیم نگیریم که همه ما انسانها آفریده خدا هستیم و خدا همه ما را دوست دارد،و خدایا شکرت به خاطر همه نعمت هایت.سال نو پیشاپیش مبارک امیدوارم سالی توام با سلامتی و موفقیت برای همه باشد زیر چتر خداوند بزرگ.