درباری زندگی شخصی گوگوش این سلطانه بی همتای ایران چه میدانید ؟ گوگوش علاوه بر خوانندگی بازیگر توانایی بود ودر فیلمهای مشهوری چون بیم و امید (۱۳۳۹) گدایان تهران (۱۳۴۵) ستاره هفت آسمون (۱۳۴۷) سه دیوانه (۱۳۴۷) پنجره (۱۳۴۹) احساس داغ (۱۳۵۰) بی تا (۱۳۵۱) ممل امریکایی (۱۳۵۳) شب غریبان (۱۳۵۴) همسفر (۱۳۵۴) ماه عسل (۱۳۵۵) نازنین (۱۳۵۵) در امتداد شب (۱۳۵۶) امشب اشکی می ریزد (۱۳۵۷) هنرمندی کرد. شاه ماهی موسیقی ایران بی شک کسی جز گوگوش نیست کسی که به خاطر سکوت بیست و دو ساله اش مورد توجه همگان بویژه هنرمندان و نویسندگان بوده و علاوه بر نوشتن کتابهایی در مورد او و زندگیش و ساختن فیلم، بسیاری از ترانه های او نیز بازسازی شده و توسط خوانندگان زیادی مجددا اجرا شده است مثل ابی، مارتیک، هاتف، نوش آفرین، شهرزاد سپانلو و... حتی « گنایا کوبی » خواننده سوئدی نیز ترانه « صدای پا » را به فارسی اجرا کرده است و شهبال شب پره برای « گروه سیلوت » ترانه ای با نام « پلی به گذشته ها » در مورد گوگوش ساخته است. همه این توجهات مرهون شناختی است که در طول سالهای سکوت، دیگران نسبت به گوگوش و کارهای او پیدا کرده اند. "فائقه آتشین" ملقب به گوگوش در ۱۸ بهمن ۱۳۲۹ در خیابان سرچشمه تهران از پدر و مادر آذربایجانی که از مهاجران آذربایجان شوروی سابق بودند متولد شد. نام فائقه را بر وزن نام مادرش فائزه برای او انتخاب کردند. در سن دو سالگی پدر و مادرش از هم جدا شدند. گوگوش یک برادر تنی کوچکتر داشت که در سن ۲۴ سالگی براثر رماتیسم قلبی درگذشت و سه برادر ناتنی از پدرش و یک برادر و یک خواهر ناتنی از مادرش که بعد از جدایی با یک مرد کلیمی ازدواج کرده بود، دارد. در همسایگی آنها یک خانواده ارمنی زندگی می کردند که او را از کودکی با نام گوگوش صدا می زدند و با اینکه گوگوش معمولا اسم مرد ارمنی است اما این اسم برای همیشه ماندگار شد و بعدها که او کار هنری را شروع کرد همین اسم را روی خودش گذاشت. پدر او صابر آتشین در کار نمایش بود و در آن سالها در سقاخانه ها برنامه اجرا می کرد در سالهای کودکی گوگوش همراه پدرش به محل کار او می رفت و تا سه سالگی همکار پدرش در عملیات آکروباتیک روی صحنه بود و در سه سالگی با شیرین زبانی و استعداد زیاد نشان داد که چگونه می تواند کار آوازه خوانان و رقصندگان حرفه ای را تقلید کند و کم کم در برنامه های پدرش نقش اصلی را پیدا کرد و دو برابر پدرش دستمزد می گرفت. گوگوش در سن ۸ سالگی کار خوانندگی را در برنامه های صبح جمعه رادیو ایران شروع کرد. پس از آن در سنین نوجوانی شروع به اجرای برنامه در کاباره های بزرگ تهران کرد. اولین کاری که به طور مستقل اجرا کرد ترانه قصه وفا ساخته پرویز مقصدی بود. در اوخر دهه ۵۰ همراه با گسترش استفاده از تلویزیون و برنامه های موسیقی و رقص، این دستگاه ارتباطی جدید فضای جدیدی برای هنرنمایی های گوگوش به وجود آورد و او از این طریق توانست به مشهورترین خواننده آن دوران تبدیل شود. دامنه شهرت گوگوش و محبوبیت او خیلی سریع از مرزهای ایران فراتر رفت و درکشورهای فارسی زبان دیگر مثل افغانستان و تاجیکستان محبوبیت زیادی پیدا کرد. برای خیلی از علاقمندان و مردم در این کشورها گوگوش یکی از برجسته ترین سمبل های هنر ایرانی و هنرمندی بود که راه را برای شناسایی دیگران بازکرد. در دوران پربار اما کوتاه فعالیت های حرفه ای گوگوش درعرصه موسیقی پاپ در ایران، او با ترانه سرایان و آهنگسازان متعددی همکاری کرده است، که اکثر آنها شاید بهترین آثار خود را به زبان گوگوش و با کمک خلاقیت و توانایی های ویژه او توانستند به آهنگ های به یادماندنی تبدیل کنند. واروژان ، پرویزمقصدی، جهانبخش پازوکی، حسن شمائی زاده، شهیارقنبری و ایرج جنتی عطائی هر یک دوره ای کوتاه یا بلند اما بسیار موفق از همکاری با گوگوش را تجربه کرده اند. از یادگارهای گوگوش برای دختران ایرانی شلوار پسرانه و موی کوتاه پسرانه معروف به موی گوگوشی بود. گوگوش بعد از انقلاب ازصحنه هنر دور شد و با وجود همه فشارها و شایعات از ایران خارج نشد و حتی یک بار نیز که برای دیدن فرزندش کامبیز قربانی از ایران خارج شده بود مجددا به ایران بازگشت تا اینکه در سال ۱۳۷۹ بعد از ۲۲ سال سکوت، اولین کنسرت خود را در ترنتوی کانادا به روی صحنه برد و با آلبوم زرتشت شعری از نصرت فرزانه و آهنگی از خود گوگوش و گیتار بابک امینی به عالم هنر بازگشت. از ترانه های ماندگار گوگوش می توان به ترانه های مخلوق، پل، باور کن، کویر، پیش کش، فاصله، غریب آشنا، خوابم یا بیدارم و... اشاره نمود.