شعر عشق

مردن

روحم آرام ز تنم میرفت

جانم ز جسمم آرام میرفت

من مرده بودم میان زندگان

زین پس زنده هستم با مردگان

روحم آرام به بالا میرفت

به آسمانی که برای دیدنش

سرم تا اوج میرفت

من میرفتم به آسمان

همان جا که هنگام کودکی بادبادکم می رفت

زین پس ای مهربان من

برای دیدنم به زمین آیی

گرچه روحم در اوج آسمان است