طرح طبقه بندی مشاغل

طرح طبقه بندی مشاغل

تعاریف

پست سازمانی:جایگاهی در تشکیلات تفصیلی مؤسسه است که برای انجام وظایف و مسئولیت های مشخص(ثابت و موقت) برای تصدی یک کارمند در نظر گرفته می شود.

طبقه بندی مشاغل: به گروه بندی مشاغل بر اساس نوع وظایف و سطح مسئولیت ها و شرایط احراز شغل و نیز انتخاب عنوان مناسب برای آنها اطلاق می شود.

ارزشیابی مشاغل: به سنجش درجه اهمیت و ارزش یک رشته شغلی در مقام مقایسه با رشته های شغلی دیگر به منظور تعیین موقعیت نسبی طبقات شغلی در طرح طبقه بندی مشاغل، با توجه به نوع و پیچیدگی وظایف و سطح مسئولیت ها، حساسیت شغل و شرایط محیط کار به منظور پرداخت حقوق مساوی در ازای کار مساوی در شرایط مساوی اطلاق می شود.

طرح طبقه بندی مشاغل: به شرح رشته های شغلی، مقررات، آئین نامه و دستور العمل های اجرایی اطلاق می شود.

شرح رشته شغلی : عبارتست از فهرست جامع و بیان واقع از کیفیت وظایف و مسئولیت های یک یا چند سری شغل. در شرح رشته شغلی علاوه بر بیان وظایف و مسئولیت ها، مهارت لازم و سایر خصوصیات مربوط و نحوه اجرای آن نیز توصیف می شود. به عبارت دیگر شرح رشته شغلی به ما می گوید که چه کاری را به چه نحو باید انجام داد و هدف از انجام دادن آن وظایف چیست. در شرح رشته شغلی، عنوان، نمونه وظایف، پست ها، مسئولیت ها، نحوه ارتباط با مشاغل سطوح بالا و پائین، معلومات و مهارت های لازم در شرایط احراز گنجانده می شود.

شغل: مجموعه ای از وظایف و مسئولیت های مستمر و مرتبط که بر اساس طرح طبقه بندی مشاغل به این عنوان شناخته شده باشد.

رشته شغلی : عبارت از تعدادی شغل است که از لحاظ نوع کار مشابه ولی از نظر اهمیت و دشواری وظایف و مسئولیت ها دارای درجات مختلف می باشند.

رسته شغلی: عبارتست از مجموعه ای از رشته های شغلی که از لحاظ نوع کار و مدرک تحصیلی و تجربی، شباهت های کلی و عمومی داشته باشند. ایجاد رسته های فرعی در ذیل هر رسته بر اساس نوع مشاغل امکان پذیر است. رسته ای موجود عبارتند از:‌ آموزشی و فرهنگی، اداری و مالی، امور اجتماعی، خدمات، کشاورزی و محیط زیست، فنی و مهندسی، فناوری اطلاعات، بهداشتی و درمانی.

رسته فرعی: در یک رسته، رشته های شغلی که از لحاظ نوع کار و حرفه و شرایط احراز وابستگی بیشتری دارند در یک رسته فرعی قرار می گیرند.

شرایط احراز شغلی: عبارتست از حداقل خصوصیات و توانایی های لازم اعم از تحصیلات، مهارت ها، تجربه و دوره های آموزشی مورد نیاز که برای انجام وظایف و قبول مسئولیت های یک شغل لازم است.

طبقه: طبقه نشانگر پائین ترین تا بالاترین سطوح شغل می باشد که بر اساس عواملی نظیر اهمیت و پیچیدگی وظایف و مسئولیت ها، سطح تخصص و مهارتهای موردنیاز به یکی از طبقات شانزده گانه جدول یا جداول حق شغل اختصاص می یابند.

رتبه: هر کدام از مشاغل متناسب با ویژگیها حداکثر در پنج رتبه مقدماتی، پایه، ارشد، خبره و عالی طبقه بندی می گردند و هر کدام از رتبه ها به یکی از طبقات جدول یا جداول حق شغل اختصاص می یابد. رتبه های خبره و عالی به مشاغل کارشناسی و بالاتر اختصاص می یابد.

تجربه شغلی: آن بخش از خدمات دولتی یا غیردولتی مستخدم است که سبب افزایش مهارت مستخدم می گردد و در تعیین طبقه و رتبه شغلی وی به تناسب می تواند مؤثر باشد.

1- تجربه مربوط: عبارتست از آن قسمت ازخدمات مستخدم که در رشته مربوط به شغل مورد تصدی او باشد.

2- تجربه مشابه: عبارتست ازآن قسمت از خدمات مستخدم که در زمینه شغل مورد تصدی اوباشد،مانند تجربه کمک بهیاری برای بهیار و کارپردازی برای انبارداری).

ضوابط احتساب تجربه: ضوابط محاسبه تجربه قابل قبول،جمع ردیفهای زیر خواهدبود:

1- تمام خدمات انجام شده دررشته مربوط به شغل موردتصدی.

2- تمام خدمات انجام شده دررشته های مشابه با شغل مورد تصدی.

3- ازبقیه خدمات معادل جمع ردیفهای یک ودو،مشروط براینکه ازیک سوم تجربه غیرمربوط کمتر نشود.

نحوه احتساب تجربه درصورت اراِِئه مدرک تحصیلی بالاتر:

نحوه احتساب تجربه درارتقاء به طبقه 5 و بالاتر برای مستخدمانی که درطول خدمت درارتباط باشغل موردتصدی مدرک تحصیلی بالاتر ارائه کنند به شرح زیر است:

1- کل سوابق تجربی مربوط ومشابه بامدارک تحصیلی لیسانس مربوط وبالاتر.

2- پس ازاخذ مدرک تحصیلی لیسانس مربوط،یک دوم سوابق مربوط ومشابه با مدرک تحصیلی فوق دیپلم قابل احتساب است.

3- پس ازاخذمدرک تحصیلی لیسانس مربوط،یک سوم سوابق مربوط ومشابه با مدرک تحصیلی دیپلم قابل احتساب است.

4- بقیه سوابق معادل خدمات بعداز اخذ مدرک لیسانس قابل احتساب خواهدبود.

5- پس ازاخذمدرک فوق دیپلم مربوط،تمام سوابق مربوط ومشابه با مدرک دیپلم قابل احتساب است.

6- مستخدمانی که برحسب مدرک تحصیلی مربوط درطبقه شغلی تخصیص یافته اند، درصورت ارائه مدرک تحصیلی بالاتر درارتباط باشغل موردتصدی درهرحال تنزل طبقه نخواهند یافت.

احتساب خدمت وظیفه به عنوان تجربه: مدت خدمت وظیفه عمومی مستخدمان با توجه به تعریفهای که دربندهای قبل شد، متناسب باهریک ازضوابط احتساب تجربه قابل احتساب است.

احتساب تجربه بخش غیر دولتی: برای احتساب تجربه بخش غیردولتی ارایه مدرک زیر الزامی است:

1- گواهی سابقه کار با قید تاریخ شروع، استمرار، خاتمه و عنوان شغل مورد تصدی.

2- ارائه لیست یاسیاهه ریز حقوقی سنوات مختلف معتبر وتائید پرداخت کسورات بیمه.

3- گواهی ثبت شرکت یامؤسسه یا ارائه جواز تائید ازمراجع.

توضیح: دراحتساب تجربه بخش غیردولتی مستخدمان فقط آن قسمت ازتجربه مستخدم که دررشته شغلی موردتصدی او باشد ملاک محاسبه خواهد بود.

- براساس مفادماده14 آیین نامه اجرایی طرح طبقه بندی مشاغل مدت زمانی که مستخدمان درحالات استخدامی زیر می باشند به عنوان تجربه درارتقاء طبقه شغلی آنان قابل محاسبه نمی باشد.

الف- آمادگی به خدمت

ب- ایام تعلیق

ج- ایام بازنشستگی

د- ایام عدم اشتغال(نظیر انفصال موقت،مرخصی بودن حقوق و.....)