زمان چه بیرحمانه میگذرد.....شعر

چرخ گردون میچرخد...بدون توقف...

روزهای روشن به تیرگی میگرایند و شبهای تاریک به روشنی...

و ما در تعامل این دو،عمر میفرساییم...

لحظها شتابان از پی هم میگذرند...بدون هیچ ملایمتی...

صبح دم،افتاب طلوع خواهد کرد...حتی اگر ما نباشیم...

عارف رفیعی پور....