این غزل تقدیم ادد لیستم

آخرین ساعت تبعید دلم می لرزد

پا به پای شب تردید دلم می لرزد

عادت رخت ندارم تو به بادم مسپار

من که با دیدن هر بید دلم می لرزد

در و دیوار به هم می خورد اما اینبار

زلزله نیست نترسید دلم می لرزد

همه گفتند که سرد است و تب کرده تنش

به جز آیینه که فهمید دلم می لرزد

تو می آیی و دل آدم و عالم قرص است

این چه  سرٌی است دم عید دلم می لرزد

پا به پای شب تردید... سحر... اه اما...

دو قدم مانده به خورشید دلم می لرزد