لطفا جاوا اسکریپت را فعال نمایید
کی شود در ندبههای جمعه پیدایت کنم
گوشهای تنها نشینم تا تماشایت کنم
مینشینم گوشهای با دیده خونبار خود
تا که از یک آشنا خواهم که دیدارت کنم
هر شب از سویی تو را با نالهها میخوانمت
تا به کی از سوز دل ناله ز هجرانت کنم
چشمهای خستهام بارد ز هجرانت،حبیب
آنقدر بارم ز دیده تا که پیدایت کنم
هر دم از دل من گشایم عقدههای خویش را
تا به کی از پشت در آهسته نجوایت کنم
بیقرارم مهدیا از بهر دیدار رخت
تا به کی از مادرم زهرا (س) تمنایت کنم