شعر حمدو ثنا

بنام خداوند بیدارگر 

کریم و رحیم و هم او دادگر

خداوند خورشید و مهر آفرین 

زمین و زمان و سپهر آفرین

خدایی که هستی و جانها زاوست 

همه دشت و دریا و بالا زاوست

بگسترده انعام خود تا کران 

بیابی تو از نعمتش این نشان

سجود و عبادت به درگاه اوست

نیایش به درگاه او بس نکوست

خدایا به لطفت مرا شاد کن

گل و باغ دل را تو آباد کن

زدستم بگیر دستگیری تو راست 

گنه کرده ام عفو بخشش تو راست 

مرا دوستی با تو از سالهاست

رها گر شوم هستی ام بر فناست

خدایا به مهرت مرا زنده دار

به جز مهر تو کی شوم ماندگار

نبخشیده ما را مبر زین جهان 

دلم را زغیر خودت وارهان

چو قطره مرا هم به دریا رسان 

چو دریا شدم جان شیرین ستان

تقدیم به همه رهروان طریق حق و حقیقت