تبدیل کنسرت در مجتمع فرهنگی به جنگ شادی در سالنی تنگ و گرم، مسئولین از خودشان دفاع کنند!

سلام

 این مطلب در تکمیل مطلب ((کنسرت بزرگ ، عوام فریبی بزرگ)) در انتقاد ازنحوه برنامه ریزی و اجرای جنگ شادی برگزار شده در اول و دوم شهریور 92 در میانه هست.

اجراش که زنده بود. ولی کنسرتش را نه. آقای کوهی شما علاقمند این کارهای خبری هستید با مدیر برنامه تماس بگیرید درد دل آنها را هم بشنویم.
یکزمانی برادرم برای کنسرتی برنامه ریزی می کرد مسئولین طوری تنظیم کردند که اصلاً فرصت تبلیغات نداشته باشد یعنی مهلتی تعیین کرده بودند که در آن مهلت نه می شد چیزی چاپ کرد و نه تغییری در اطلاعیه های چاپ شده داد.
انگار بگویند الان مجوز می دهیم برای پس فردا. در حالیکه شما از ماهها قبل دنبال مجوز و برنامه ریزی هستید. در این شرایط شما کی و کجا می خواهید تبلیغات کنید و اطلاعیه درست آماده کنید؟ یعنی تلاششان فقط سنگ اندازی و مایوس کردن مدیر برنامه هست .مگر اینکه از قبل چیزی پیش بینی و آماده کرده باشید که نتیجه همین می شود. از کجا معلوم نمی خواسته با گروهش اجرا کند و اجازه نداده اند؟
همین موضوع که در بعضی آگهی ها محل اجرا سالن مجتمع فرهنگی هنری و در بعضی سینما عصر جدید نوشته شده مشکوک به این نوع آزار و اذیت ها نیست؟ 
بعد روی بلیط ها را نگاه کنید نوشته ی روی بلیط ها درست هست و جنگ شادی نوشته شده سند و مدرک دست مردم آنها هستند. ما بلیط خریدیم نه بنر توی خیابان را که اشاره ای به جنگ شادی نشده.
مملکت ما طوریست که با فشار و آزار و اذیت مسئولین و غیر مسئولین در این نوع برنامه ها در ثانیه های آخر مجری و خواننده و محل اجرا و ...  هم ممکن هست عوض شود چه برسد به تبدیل کنسرت به جنگ شادی!

تشکرهایی که از همکاری بعضی مسئولین در برگزاری مراسمات از زبان مجری جاری می شود از روی ناچاری و خراب نکردن پلهای لرزانی هست که با هزار زحمت از آنها عبور شده و گرنه مثلاً اداره ارشاد میانه چه همکاریی می توانست داشته باشد غیر از یک امضای خشک و خالی زیر ورقه مجوز بعد از کلی رفت و آمد و التماس! اگر این هندوانه ها زیر بغل بعضی مسئولین گذاشته نشود فردا همین را هم از مردم می گیرند. ان شاء الله افرادی سرکار بیایند که در مقابل خالی و بدون استفاده نگهداشتن سالنها و سایر امکانات میانه که با میلیاردها تومان صرف بودجه ایجاد شده پاسخگو باشند نه اینکه چند صد نفر را به زور در سالنی تنگ و کوچک در گرمای هوا جا دهند که به کوری چشم بعضی در همین شرایط هم مراسمات با صبر و تحمل مردم برگزار شده و خواهد شد. آیا کسی پرسید که چرا سالنهای کولر دار و بزرگ خالی اند وچند سال یکبار هم درشان باز نمی شود؟! عرق ریختن مردم از گرمای سالن ایراد ندارد چون مال یکی دو ساعت هست و تمام می شود مسئله عرق شرم مسئولانی هست که با وجود امکانات ایجاد شده از پول همین مردم استفاده نشود.