سلام

حتما شما هم تا بحال کسانی رو دیدین که از خودشون خوششون نمیادوهمیشه حسرت اینو میخورند که ایکاش شبیه فلان هنرپیشه بودند ویا صدای فلان خواننده رو داشته باشن و...! به نظر شما چرا آدمها قدر خودشون رو نمیدونن وهمیشه دوست دارند در عالم خیال جای شخص دیگری باشند که اون شخص رو خیلی برتر وبزرگ تر از خودشون ویا حتی دست نیافتنی میدونن؟ فکر میکنید که شخص مورد علاقه  ورویایی تان چه چیزی بالاتر از شما داره که شما فاقد اون هستین؟

چرا خودمون رو همیشه دست کم میگیریم ویا حسرت زیبایی فلان هنرپیشه رو میخوریم که چرا ما شکل اون نشدیم و صدامون قشنگ نشد ویا چرا قابلیت های اون شخص رو نداریم؟خدایی که مارو آفرید با هیچ کس(نعوذبالله) خصومت شخصی نداشت که کسی رو زشت چهره ویا باکسی پسر خاله نبود که بعضی هارو مثل حوری های بهشتی بیافرینه ! خداوند در آفرینش انسانها ازیک گوهر استفاده کرده وهمه مارو یکسان خلق کرده منتهابا صورت های گوناگون ویک سیرت خوب.  هرشخصی برای خودش کسیه وهنرهایی داره که ممکنه خودش از اون با خبر نباشه وصدالبته باید خودش به هنرهاش پی ببره وقدرش رو بدونه .بیایید کمی بیشتر درمورد خودمون فکرکنیم وبیشتر خودمون رو بشناسیم تا به قابلیت های خودمون پی ببریم که بعد از پیدا کردن اونها حتما به خودمون میبالیم وهرگز دوست نداریم که جای کسی باشیم وقدر خودمون رو بیشتر میدونیم.    وتبارک اله احسن الخالقین.