آیا ویندوز 8 صنعت کامپیوترهای شخصی را نجات می‌دهد؟

قبلا هم در مجله تکنولوژی رپرو چندین بار مطالبی در مورد ویندوز هشت و تأثیر آن رو وضع اقتصادی کامپیتورهای خونگی گزاشتیم. جمعه هفته گذشته بود که اینتل، غول دنیای پردازنده‌ها، خبر بدی را به صاحبان سهام و تحلیلگران داد: پیش‌بینی درآمد کمپانی برای 3 ماه سوم 2012، از 13.8 تا 14.8 میلیارد دلار به 12.9 تا 13.5 میلیارد دلار کاهش پیدا کرد. این را مقایسه کنید با درآمد 14.2 میلیارد دلاری در بازه زمانی مشابه مربوط به سال گذشته، تا بفهمید چرا جای نگرانی هست. البته خودِ اینتل اوضاع بد اقتصاد جهانی را عامل این کاهش دانسته و سرزنش می‌کند ولی این در حالی است که کسب و کار کمپانی در بخش data center ها عالی پیش رفته، حال آنکه فروش کامپیوتر‌های شخصی چه در بازارهای جدید و چه در بخش شرکت‌ها، با کاهش مواجه شده. شاید بهتر بود که اینتل اپل را سرزنش کند. دنیای پُست پی‌سی که با معرفی آیپد شکل دیگری به خود گرفته و شتابان به جلو می‌رود، فروش کامپیوترهای دسکتاپ و لپ‌تاپ را شدیداً به چالش کشیده. رشد تبلت‌ها که همگی از پردازنده‌هایی با معماری ARM ساخت انویدیا، کوالکوم، سامسونگ و سایرین استفاده می‌کنند مستقل از اینتل در حال ادامه یافتن است. هر چند چیپ‌های Atom ساخت اینتل هم اخیراً روی برخی از تبلت‌های ویندوز 8 دیده شده‌اند ولی اینتل راه دشوار و البته درازی برای تبدیل شدن به قطب این بازار جدید در پیش دارد.

پرسشی که به وجود می‌آید این است که آیا آمدن ویندوز 8 باعث خواهد شد که کامپیوترهای شخصی جان تازه‌ای بگیرند؟ خیلی‌ها افت فروش پی‌سی را مربوط به انتظار مصرف‌کنندگان برای آمدن سیستم عامل جدید مایکروسافت می‌دانند. ماه آینده که ویندوز 8 عرضه شود، 3 سال از عرضه ویندوز 7 گذشته ولی پیش‌بینی می‌شود این عرضه فقط 5٪ باعث افزایش فروش بشود. این را مقایسه کنید با زمان آمدن ویندوز 95 که فروش کامپیوترهای شخصی را 30٪ افزایش داد.

حقیقت این است که بخش بزرگی از بازار کامپیوترهای شخصی در تسخیر لپ‌تاپ‌ها است. یعنی درست همان بخشی که زیر آتش حملات تبلت‌های اپل، آمازون و گوگل قرار گرفته. تصورش را بکنید که تبلت‌ها تقریباً تمام دامنه قیمتی از 159 تا 829 دلار را پوشش می‌دهند. حال اگر به جای تولیدکنندگان لپ‌تاپ بودید چه می‌کردید؟ احتمالاً همان کاری را که آنها اینک در حال انجامش هستند، یعنی ساخت لپ‌تاپ‌های هیبریدی که می‌توانند به عنوان تبلت هم مورد استفاده قرار بگیرند.

باید به اینتل، مایکروسافت و شرکای دیگرشان -که برخی از آنها سخت عصبی هستند- حق داد که سعی کنند سلیقه مصرف‌کننده را به سمت ابزارهای تبدیل‌شونده با کاربرد دوگانه سوق دهند. چون از یک طرف باید تبلت‌ها رقابت کنند و از سمت دیگر همچنان کاربردهای کامپیوترهای شخصی را در اختیار مصرف کننده قرار دهند؛ و این، هوشمندانه‌ترین رویکرد به نظر می‌رسد. درست است که شاید در ابتدا مصرف‌کنندگان روی خوش به این تبدیل‌شونده‌ها نشان ندهند، ولی عامل “قیمت” می‌تواند آنها را متقاعد کند.

تحقیقات نشان داده که مصرف‌کننده هر زمان که بر سر دو راهی انتخاب قرار گیرد، بیش از همه بر اساس مؤلفه “قیمت” تصمیم نهایی خود را شکل می‌دهد. بنابراین با توجه به حرکت سریع دنیا به سمت لمسی شدن ابزارهای مختلف، به نظر می‌رسد تصمیم مایکروسافت برای بهینه‌سازی لمسی سیستم‌عاملش، تصمیمی عاقلانه و بسیار حیاتی بوده باشد. چرا؟

چنانچه فروش تبلت‌ها را هم در صنعت پی‌سی لحاظ کنیم، دلیل انتخاب مایکروسافت بر ما روشن خواهد شد زیرا با ورود آمار فروش تبلت‌ها، خواهیم فهمید که مایکروسافت دیگر آن بازیگر بزرگ سال‌های گذشته نیست. اپل کار را به آنجا رسانده که اینک آیپد حتی در حیطه کسب و کار شرکتی هم مایکروسافت را به چالش کشیده. در تحقیقی که از 9900 کارمند در سرتاسر دنیا صورت گرفته، به طور میانگین هر یک از آنها از 2.5 دستگاه کامپیوتری “برای کار” استفاده می‌کند. اپل -و با نسبت کمتری- گوگل سهم مایکروسافت در این بخش را به 63٪ کاهش داده‌اند و تازه هنوز سال 2013 که از آن به سال شکوفایی تبلت‌ها یاد می‌شود از راه نرسیده.

به نظر می‌رسد مایکروسافت زمان مناسبی را برای ارائه سیستم عامل جدیدش انتخاب کرده و در لحظه آخر خود را به قطار سریع‌السیر تکنولوژی رسانده باشد. ویندوز 8 فقط یک سیستم عامل پی‌سی نیست، بلکه کاربرد خود را به تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند در کنار پی‌سی‌ها گسترش داده.

گذر زمان به ما نشان خواهد داد که آیا غول نرم‌افزاری جهان قادر خواهد بود بازار لمسی را نیز به تسخیر خود در آورد یا خیر. نکته مهم این است که جدای از علاقه یا عدم علاقه ما نسبت به ویندوز 8، مایکروسافت دارد اینجا یک بازی بزرگ را انجام می‌دهد. ورود همزمان به تمام عرصه‌ها، با یک سیستم عامل لمسی برای عوض کردن بازی بزرگانی چون اپل و گوگل. آیا موفق خواهد شد؟ پاسخ این سؤال ارتباط مستقیمی دارد با توانایی شرکای سخت‌افزاری، و به خصوص اینتل. آیا آنها از پسِ دار و دستهٔ ARM برخواهند آمد؟