شعر ۵

مي تراود آرام،
 شيره ي جان ام
 به بانگ خيزش زايش،
 در جماع روز نخست...
تن در اتصال خيال
 از الست سرشت
 گويي،
 غم دارد اين دجال!
دست مي يازد به هيچ...
اي سرم!
غرق در گريبان،
 مجهول ياس به ايجاز سرنوشت،
 گوش ام زوزه ميکشد هنوز
 بانگ جرس رفتن است اين!؟
 يا افول در هيچ؟
 محمد