فایلی صوتی از سخنان جناب حسین الهی قمشه ای به دست ما رسیده که در آن به فقهای بزرگ شیعه توهین شده است. وی فتاوی فقها در زمینه موسیقی را نادرست دانسته و عملا از دیدگاه تصوف حمایت می کند.
متن سخنان جناب الهی قمشه ای:
«فقه اسلامی یعنی همان فقهی که بنام فقه اسلامی معروف است، فقهی که از شهید اول و علامه ی حلی شروع شده است تا دوره های اخیر … از ابتدا دچار مشکلی شده است و راهی را پیموده و فتواهائی داده است که هم بر خلاف فطرت ، هم بر خلاف عقل و حتی بر خلاف سنت و قرآن است…
مثلا می گویند موسیقی در اسلام حرام است! این ها (فقها) حرام کرده اند صد هزار تا ساز شکستند، صد هزار تا آدم را به صلابه کشیدند محدود کردند و نگذاشتند رشد بکنند.
واقعیت این است که این ها (فقهاء) ظلم کرده اند و ما نمیتوانیم انکار کنیم که موسیقی حرام بوده است! تقریبا تمام فقهائی که تا قبل از انقلاب من دیدم به غیر از صوفیه! همه گفتند ساز مطلقا حرام است فقط صداست که می تواند حلال باشد و اگر غنا باشد حرام است… درباره غنا هم چیزهای عجیب و غریبی گفته اند که صوتی که مناسب مجلس لهو و لعب باشد یا مطرب باشد! موسیقی را اصلا برای طربش می زنند برای گریه و زاری که نمی زنند!»
برای دانلود فایل صوتی سخنان جناب الهی قمشه ای به لینک انتهای پیام مراجعه بفرمائید.
وی فقهای بزرگ شیعه را متهم به تحریف دین می کند و به فتوای آنها درباره موسیقی اشکال وارد می کند. این در حالی است که احادیث بسیاری در تفسیر آیات قرآن و نیز به صورت مستقل در کتب شیعه و همچنین در کتب اهل سنت از پیشوایان معصوم علیهم السلام درباره غنا (خوانندگی) و موسیقی (نوازندگی) نقل شده است که تعداد روایات از کثرت به حد تواتر رسیده است. [۱] در ذیل به تعداد بسیار کمی از این روایات اشاره می شود:
1-ابلیس نخستین کسی است که به غناء پرداخت. وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۳۱
2-غنا از جمله گناهانی است که خداوند برای آن وعده آتش داده است، سپس این آیه را تلاوت فرمود: «برخی از مردم کسانی هستند که سخن بیهوده را می خرند تا دیگران را از روی نادانی از راه خدا گمراه کنند و آیات الهی را به استهزاء گیرند، برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود». وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۲۶
3-گوش دادن به (صدای) تارهای موسیقی از گناهان کبیره است. مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۰
4-خرید و فروش (آلات) غناء و ساز و آواز حلال نیست و گوش دادن به آن، نفاق و دوروئی و آموزش دادنش، کفر و بی دینی است. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۳، ص: ۹۲
5-دارنده طنبور (نوعی از آلات موسیقی) روز قیامت محشور می شود در حالی که صورتش سیاه و در دستش طنبوری از آتش است و بالای سرش هفتاد هزار فرشته قرار دارند که در دست هر کدام از آنها عمودی آهنین است که بر سر و صورتش می زنند. مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹
6-فرشتگان به خانهای که در آن شراب و آلات موسیقی، مانند: دایره، طنبور، یا آلات قمار، مانند: نرد باشد، داخل نمیشوند و دعای اهل آن خانه مستجاب نمیشود و برکت از زندگی آنها برداشته میشود. وسائل الشیعه، ج۱۷، ص: ۳۱۵
7-امیرالمومنین علیه السلام می فرماید : ای نوف! همانا داوود پیامبر (که درود خدا بر او باد) در چنین ساعتی از شب بر می خاست، و می گفت:« این ساعتی است که دعای هر بنده ای به اجابت می رسد، جز باجگیران، شبگردان و نیروهای انتظامی حکومت ستمگر، یا نوازنده ی طنبور و طبل». نهج البلاغه حکمت ۱۰۵
8-آلات ساز و آواز، از عمل شیطان است پس هر چه در زمین از این نوع وجود دارد از ناحیه ی شیطان است. وسائل الشیعه، باب ۱۰۰، ح ۵
9-پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: شما را از مزمار و کوبات (آلات موسیقی) نهی می کنم. وسائل الشیعه، باب ۱۰۰، ح ۶
10-از امام صادق (علیه السلام) سؤال شد: پست ترین فرد کیست؟ فرمودند:من یشرب الخمر و یضرب بالطنبور؛ پست ترین فرد کسی است که شراب بخورد و ساز بزند. وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۳۱۴
مشاهده ی مشروح این مطلب :
http://www.ebnearabi.com/9751/حسین-الهی-قمشه-ای-فقه-شیعه-موسیقی-طرب.html