عخش

بنام کسی که اشک را آفرید تا سرزمین وداع آتش نگیرد...

خوبرویان جفا پیشه وفا نیز کنند/بکسان درد فرستند و دوا نیز کنند

پادشاهان ملاحت چو به نخجیر روند/صید را پای ببندند و رها نیز کنند

نظری کن به من خسته ای ارباب کرم/به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند

عاشقان را زبر خویش مران تا بر تو/سروزر هردو فشانند و دعا نیز کنند

گر کند میل به خوبان دل من عیب مکن/کاین گناهیست که در شهرشما نیز کنند

بوسه ای زان دهن تنگ بده یا بفروش/که متاعیست که بخشند و بها نیز کنند

تو خطایی بچه ای از تو خطا نیست عجب/کان که از اهل صوابند خطا نیز کنند

گر رود نام من اندر دهنت باکی نیست/پادشاهان به غلط یاد گدا نیز کنند