کلامی از شیخ بهایی:

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:

اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است!

اگر کم کار کند، میگویند تنبل است!

اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند!

اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است!

اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است!

اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست!

اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است!

و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین!

لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد

و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.

پس آنچه باشید که دوست دارید.

شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود