انسان دو دهان دارد: یکی گوش که دهان روح او است و دیگر دهان که دهان تن او است. این دو دهان خیلی محترم اند. انسان باید خیلی مواظب آنها باشد. یعنی باید صادرات و واردات این دهنها را خیلی مراقب باشد. آنهایی که هرزه خوراک می شوند، هرزه کار می گردند. کسانی که هرزه شنو می شوند، هرزه گو می گردند.
وقتی واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف میشود. یعنی قلم هرزه و نوشته های زهرآگین خواهد داشت. حضرت وصی، امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بی نیاز نیست و آبها گوناگون اند. هر آبی که پاک است، آن نبات هم پاک و میوه اش شیرین خواهد بود، و هر آبی که پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است.
خود عمل، حاکی است که از چه آبی روییده شده است.
"علامه حسن زاده آملی"