شعله اسیر

در درون  شهرم شعله ای روشن بود

نرم و ارام و غریب سوسو کنان

اتش اش افروخته، از پس پنجره ای

گاه گاهی رقص اش

مثل یک مرغ اسیر، مثل یک زندانی

پیکر  پنجره شهرم را

لحظه ای می جنباند

م.س(91/4/16)