ما ایرانیان انسان های جالبی هستیم اگر پایش بیفتد تا آخرین لحظه و حتی تا پای جان سر حرفمان هستیم. خیلی دور نرویم همین جنگ تحمیلی هشت ساله به خوبی بیانگر آن است که ما به دشمن اجازه ی عرض اندام نمی دهیم. در عرصه های مختلف هم وقتی بررسی میکنیم چنین است از کم کردن روی سرمربی فوتبال کره ی جنوبی تا تحریم های جهانی که همین اوایل رفع شد.
ایرانیان انسان هایی هستند که ثابت کرده اند در نهایت مشکلات و کمبودهایی که دارند می توانند بهترین باشند. از زمان های دور مرور که می کنیم تنها کسی که بعد از پیامبر و ائمه اطهار بالاترین درجه ی ایمان را در بین مسلمانان داشت سلمان بود ، از دانشمندان قرن های هفتم و هشتم که هنوز هم که هنوز است کتبشان در بهترین دانشگاه های غربی تدریس می شود ، از معتبرترین و مهم ترین مراکز دنیا که سردمدارانشان ایرانی هستند و ...
همه ی این ها بیانگر بزرگی قومی به نام ایرانی ایست. از زاویه ی مثبت و برتری کمی فاصلهکه می گیریم نقطه ضعفی آشکار میشود به بزرگی سوراخی وسط سد!!
در علم ریاضیات هیچ کشوری و یا حتی فرازمینی 1.5 میلیارد برابر با 75 میلیون نیست. اگر این را به صورت پرسشی حتی اگر از یک بچه و یا حتی از یک دیوانه بپرسیم به ما میخندد ولی باور کنید که اینگونه است. اگر من بگویم که نه تنها 75برابر ، بلکه دوبرابر آن است چه ؟!!!!
مصرف انرژی ما ایرانیان با جمعیت 75 میلیون دوبرابر با چین 1.5 میلیارد جمعیت است!!! آیا واقعا این مقدار مصرف مورد نیاز ماست! یا فقط اسراف !!!
از سر اعتقاد و عادت همیشه با کوچکترین اتفاق ناگوار یا عصبانیتی به شیطان لعنت می فرستیم. شیطان همان موجودیست که بعد از میلیون ها سال عبادت و جایگاه اولی در بین تمام موجودات از نظر رتبه و نزدیکی به خدا با نافرمانی نفرین و رانده شد. شاید به جرات می توان گفت منفورترین موجود حال حاضر شیطان رجیم است. حال به این آیه ی قرآن کریم توجه کنید :
إِنَّ المُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخوَانَ الشَّیَاطِینِ وَکَانَ الشَّیطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا
چرا که اسرافکاران برادران شیطانهایند و شیطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است (اسراء-۲۷)
ما که در نظرمان گناهکارترین و دون ترین موجود شیطان است چرا و به چه دلیل به مرحله ای رسیده ایم که برادر شیطان شویم ؟!!
یک رویداد تاریخی نه تنها در ذهن بلکه در پوست و استخوان ما عجین شده است و آن واقعه ی کربلاست. در واقعه ی کربلا پزید ملعون آب را به سوی امام معصوم حسین (ع) و یاران ایشان بست ، اگر یزید در آن روز آب را به سوی امام و 72 تن بست ، امروز ما با رفتارهای غلط ، گاه از روی ناآگاهی و بی خیالی و گاه از روی غرور با مصرف نادرست آب به سوی هموطنانی که با کمبود آب مواجه هستند می بندیم و حتی فراتر از آن آب به سوی آیندگان که همان فرزندان خودمان هستند می بندیم . چه اتفاقی افتاده که ارث گرانبهای ما برای فرزندانمان درد بی آبیست.
هر اتفاقی که می افتد خودمان را شسته و کنار میکشیم و با حالت طلبکارانه این مورد را تقبیح کرده و راه حلمان فرهنگ سازیست. آیا واقعا خودمان به فرهنگ سازی نیاز نداریم !!؟ همیشه انتظارمان از دیگران است که کارها را انجام دهند ، نکند انتظار داریم نماینده های منتخب همین انتخاباتمان این کار را انجام دهند !!!
بیاید قدم اول را از خودمان شروع کرده و از خودمان فرهنگ سازی را آغاز کنیم. فرهنگسازی مصرف بهینه ، آیا این کار دشواریست!!؟
قدم اول خودمان.
باشد که شهری آباد ، ذهنی آباد و آخرتی آباد داشته باشیم.