پیامبر اکرم (ص) آنقدر علم را مهم می دانستند که نه تنها کسی که طالب آن باشد را عاقبت به خیر می داند بلکه جایگاه ویژه ای برایش در نظر می گیرد و خطاب به حضرت اباذر می فرماید:" یا اباذر من خرج من بیته لیلتمس بابا من العلم اعطاه الله بکل حرف یسمع او یکتب مدینة فی الجنة."(۱)
ای اباذر هر کس از خانه اش برای تحصیل علم و دانش بیرون رود، خداوند متعال بر هر حرفی که او می شنود یا می نویسد، شهری در بهشت برای او مرحمت می فرماید.
در روایات دینی ما اعمال بسیاری وجود دارد که خدای متعال اجر و ثوابی خواص برای آن در نظر گرفته است. یکی از این اعمال جهاد می باشد ولی امام علی (ع) در باب مقایسه ی جهاد و علم می فرماید: "المؤمن العالم اعظم اجرا من الصائم الغازی فی سبیل الله (۲)." مؤمن دانشور اجر و پاداشش بیش از روزه داری است که در راه خدا جهاد می کند.
والاتر ازمقام جهادگران، مقام شهید است که در قرآن و روایات و احادیث از جایگاه ویژه و مخصوص شهیدان شنیده ایم. اما امام صادق (ع) می فرمایند: "اذا کان یوم القیامة جمع الله عزوجل الناس فی صعید واحد و وضعت الموازین فتوزن دماء الشهداء مع مداد العلماء فیرجح مداد العلماء علی دماء الشهداء
در روز رستاخیر خداوند مردم را یک جا گرد می آورد و ترازوهای عدالت برپا می شود . آن گاه خون شهیدان با مرکب علماء سنجیده می گردد پس مرکب علما بر خون شهیدان برتری می یابد." (۳)
آیت الله حق شناس (ره) در رابطه با این حدیث می گوید : "همه اش علم است و چقدر این طالب علم مقامش رفیع است. اگر بهشت می خواهید باید طالب علم باشید"(۴)
اگر عمیق تر بنگریم این عالمان دین هستند که با قلم خود فرهنگ شهادت طلبی را نهادینه می نمایند و روح آزادی خواهی و عزت مندی را در مردم و جوانان تقویت می نمایند. روشن است که نهادینه نمودن فرهنگ شهادت طلبی اساس و پایه این حرکت است، از این جهت مداد علماء بردماء شهداء برتری دارد.
یعنی همان طوری که خون شهید ابزاری است برای اعتلای کلمه حق و توحید و هدایت مردم، قلمی که در راه این مسئولیت به کار افتد و چنین نقشی را ایفا کند، ارزشمند خواهد بود.