زندگی

شبی در یک تنهایی نمناک

در عمق تنهایی بی انتهایم،

صدایی گنگ مرا به خود خواند

ندایم داد که:

_ برخیز!

_بر خواستن برای چه؟

_ برای زندگی!

_ چیست ؟

_ آن است که به خاطرش به دنیا آمده ای، به خاطرش اجازه ی نفس کشیدن داری!

_ اما من نمی خواستم!

_ چه را؟

_ به قول تو زندگی را! از من سوال نشد که می خواهی زندگی کنی یا نمی خواهی! بی اختیار خود به

این دنیا آمده ام حال باید با اخیتار خود انتخاب کنم؟ واقعاً مسخره است!

_ بی اختیار آمده ای و بی اختیار خواهی رفت! پس اختیار آن چه را که داری از دست مده!



" زندگی کن!"