جواهر

گاهی وقتها یه جواهری تو دلت داری

همیشه وقت تنهایی نگاش میکنی

وقت خواب نگاش میکنی 

لبخند میزنی

وقت غصه هات دلت بهش گرمه

وقت ناامیدی

میشه یه نور امید

دلت میخواد همیشه اونو تمیز براق ببینی

نمیذاری هیچ گردی روش بشینه

خلاصه تمام دلخوشیت میشه

بعدش یکی میاد میفهمه یه جواهر تو دلت داری

باشوخی و خنده

اونو از صندوقچه دلت میکشه بیرون

توروت نگاه میکنه میگه این جواهر تو هستش؟

اون موقع ست که جواهرت میشکنه

اون موقع ست که دیگه دلت بهش گرم نمیشه

روزای سرد، سرد میمونن

دیگه چیزی نیست که بشه بهش تکیه کرد

دیگه نیست...

کاش به راز دل دیگران کاری نداشته باشیم

کاش بذاریم گنجینه ها، گنجینه  باقی بمونن

...بذاریم راز همیشه راز بمونه