تنها نیستم !

با گیسوانم حرف می زنم !

تنها نیستم !

در قاب آینه ،برای نگاهم ترانه می خوانم !

تنها نیستم !

سایه ای دارم

که به هر جان کندنی

دنبال من می آید !!

همیشه همینطور است....

یکی می ماند

تا روزها و گریه ها را حساب کند

یکی می رود

تا در قلبت بماند تا ابد....

اشک هایت را پشت پایش بریزی...

رسم رؤیاها همین است.....

که تنها بمانی با اندوه خویش

روزها و گریه ها را

به آسمان خالی ات سنجاق کنی

باید باور کنی که بر نمی گردد....

                                 تو مدام در " دوستت دارم " تکرار می شوی

ولی من هنوز در اولین سر مشق آن مانده ام!

نه ایراد از من است

و نه از قلم های بی گناه

تو را می نویسم

اما نمی بینی

لای هیچ سطری هم پنهان نمی شوی

حتی میان هیچ خشمی هم مچاله نمی شوی!

این کاغذ ها هستند

که تو را نمی پذیرند

مبادا نامت

عاشقشان کند!

چه فرقی دارد

پُشت میله ها باشی یا در خیابانهای شهر در حال قدم زدن

وقتی که آرزوهایت

در حبس باشند !

 اول و آخر عاشقی دل شکستگی است .

دیگر در قلب من نه عشق است و نه احساس

دیگر در جان من نه شور است و نه فریاد

اما...

زندگی باید کرد

گاه با یک گل سرخ

گاه با یک دل تنگ

گاه باید روئید در پس این باران

گاه باید خیزید بر غمی بی پایان