عاشق جاودان خورشید

ایکاروس عاشق خورشید شد، و بسوی او پر کشید و در خورشید بال سوزاند، ایکاروس خود را فدای عشق و ماهیت هر دوشان کرد.   

سرگذشت ایکاروس     

ایکاروس، قهرمان تراژیک اسطورهای یونان ، پسر دایدالوس (ددالوس) ،

دل باخته ی خورشید می‌شود. او چنان شیفته ی خورشید شد که هر طلوع با اولین اشعه ی تابان،  نظاره گرتولد عشق خود می شد، و در هر غروب به عشق طلوعی نو ، به انتظارمی نشست. 

 ایکاروس که به  همراه پدر در زندان  مینیوس ، به سر میبرد بالهایی از جنس موم و پر ساخت و به کمک  همان بال‌ها ، از زندان  مینیوس گریخت. دایدالوس به پسرش می‌گوید: نه خیلی اوج بگیر و نه درسطح پایین پرواز کن. ولی ایکاروس عاشق خورشید بود ، او ماهیت خویش را می جست و برای پیوستن به او ، به دل خورشید زد. 

 با وجود توصیهٔ پدر، ایکاروس هر لحظه به خورشید نزدیک تر شد، بالهای مومی او تاب مقاومت در برابر نور حرارت خیز خورشید را نداشتند ، ولی او همچنان بال کشید و پیش می رفت. اما آهسته آهسته بالهای اوذوب می شد.

دریا دهان ِ گسترده و کف آلودش را برای ربودن ایکاروس باز کرده است. ایکاروس تنها به اندازه ی دراز کردن یک دست با خورشید فاصله داشت.... ولی دست خورشید نتوانست بالهای موم و پر او را لمس کند.....

سقوط آغاز شده بود.... دریا او را از آسمان ربود و بلعید و بعد پیکر بی جانش را در تلاطم امواج به رقص خورشید در آورد ، تا سرانجام....

صخره ای پناهش داد و صخره حرمت یافت از حضور عاشق ، و از آن پس این دریا به نام او« ایکاریا » نامیده ‌شد. 

اما بازهم .... جانی دوباره ، از دم خورشید..... و آغازی دوباره برای بال کشیدن به سویش.... !!

منبع :http://eakaros.persianblog.ir/1386/10/  

**********************

اما ایکاروس تنها به عنوان یک افسانه اساطیری نیست که شناخته میشود .

در فلسفه ....خورشید به عنوان سمبل نور و حقیقت و ایکاروس رهروی در جستجوی حقیقت است !

و همین دستمایه نویسنگان و هنر مندان است در بازداشته شدن های نور ! در ناکامیهای دستیابی به حقیقت ! آنگاه که نمیتوانی به آن دست یازی ... چراکه بالهایی از موم داری !

نا مقاوم  ... و نا برابر ... در برابر با خورشید !