حراج واقعی

 

18/11/1390

امیرخیزی

دلنوشته های خاموش

ردیف : 22

حراجِ واقعی

 

آی مشتری !...آی مشتری !

آتیش زدم به هستی ام .

حراج شد جسم وُ تنم !

مفت وُ ارزون !

فقط  نرخِ ....

یک لقمه نون !

میفروشم اعضای تنم ....

هر یاخته از پیکرم !

قلبم ببین ...

صاف و سپید ...

لایقِ هر چی خنجرِ زهر آگین !

مامنِ هر ماتم وُ درد  !

قبله ی هر عاشق سرخورده ... 

و مطرود  ز عشقی ناکام !

مشتری ...

چشمم ببین !

قدحِ بلور برای خون !

چشمه ی صد قطره سرشک بی ریا !

مردابِ  صد نگاه خیره و  معصوم !

سوار مَردُمَکَم  شو.....

دنیا ی خود  نظاره کن !

وانگه بیا ...

مزمزه کن خونِ رگم !

تا حس کنی مستیِ  خوش طعمِ

تنِ آلاله را !

آاه ... مشتری !

شراب سرخ جامتان ، لبریز باد از خون من !

شبِ سیاهِ شرمتان ،

رنگین و عطرآگین شود از اشک من !

اینک بیا ...

مغزی برایت گُستَرَم ...

کو سرزمین خفته در نیرنگ تان ...

ازذهن و افکار سپید و نَغزِ من...

 مفروش و در زیور شود !

از سنگفرشِ گوهرِ افکارِمن ...

راهی به سوی تابش خورشید بر ناسازیِ اندامتان ....

 تا بینهایت وا شود !

آاای مشتری .....

بیا ....  ببر !

حراجِ اعضای بدن ...

مفت ...

ارزون ....

قیمت یک لقمه ی نون !

محضِ نفس کشیدنم  ....

آای مشتری...

هرچی که دارم مال تو !

هرچی  دارم ....

جُز، جُز، جُز....

جُز این زبان و این قلم !

جُز این زبان !

جُز این قلم !

آهنگ : ویولن ویوالدی Vivaldi  قطعه :

Concerto No. 1 in E Major, OP. 8, No. 1, RV 269 (Spring) - II. Largo