پل قدیمی راه آهن میانه یا همان پل قارانقو، در 12 کیلومتری جنوب شهر میانه نرسیده به ایستگاه راه آهن قرار دارد این پل برروی رودخانه شهرچایی که یکی از شاخه های قزل اوزن است ساخته شده است که با 10 دهنه کمتر از پل آلله وئردی خان(33پل) اصفهان نه تنها از نظر هنری نظیر پل اصفهان است بلکه قدمت ساخت آن نیز همانند پل آلله وئردی خان (33پل)به دوره صفویه بر می گردد.
سال گذشته(تاریخ نگارش این مصلب سال 91 می باشد) پل جدیدی که بر روی رودخانه قارا...نقو در میانه ساخته شده بود افتتاح گردید. پلی که کلنگ آن 6 سال پیش به زمین زده شده بود.
تا روز افتتاح پل جدید هر روز هزاران نفر از روی پل قدیمی قارانقو(راه آهن )می گذشتند و به گفته مسئولان وقت روزانه نزدیک به 10 هزار تن بار و وسیله نقلیه از روی این پل عبور میکرد. و تنها جمله ای که بیشتر شنیده می شد این بود که: " کسی به داد این پل نمی رسد" می گفتند و عبور می کردند تا اینکه یک روز یک دهنه از این پل خراب شد. مسئولان و معماران عزیز ظرف چند روز با مرمت این پل!!! دوباره این راه ارتباطی را برقرار کردند البته با شاهکاری که انجام دادند با وجود اینکه این پل با شماره ثبت 827 در فهرست آثار ملی ثبت شده است یک دهنه از پل آجری را با بتن و شیوه جدید ساده و مضحک بازسازی کردند!!!!. و روزگار این پل اینگونه سپری می شد تا اینکه اولین اتومبیل و شخص از روی پل جدید قارانقو عبور کرد. آنوقت بود که آه از نهاد همه بلند شد و همه پل ویران شده ای را دیدند که سالهای سال است تنها راه ارتباطی شهر میانه با 43 روستا ، راه آهن ، کارگاهها و کارخانه ها به شمار می رفت.
حال روزانه چندین هزار نفراز روی پل جدید عبور کرده و بر ویرانه های پل قدیمی با افسوس نگاه می کنند وهمچنان امیدوارند که بر اساس وعده های داده شده در زمان افتتاح ، پل قدیمی مرمت و بازسازی خواهد شد و اطراف آن تبدیل به پارک و گردشگاهی خواهد شد برای جذب توریست !!!
آری اینگونه است و ما هر روز بی تفاوت از روی بسیاری از مسائل عبور می کنیم که به احتمال زیاد در آینده ای دور یا نزدیک بر ویرانه هایش خواهیم گریست. و امیدوار خواهیم بود که روزی درست می شود. شاید سراغ خیلی از چیزها را از دفترچه خاطرات شخصی و بعضی ها را از موزه ها خواهیم گرفت ولی واقعیت این است که خیلی چیزها در اطراف ما و درونمان اینچنین نابود می شود و از بین می رود.
مصطفی شیخ پور 1391/2/8