غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی دربیست و چهارم دیماه سال1314 درتبریز به دنیا آمد، در خانوادهای کارمند و به قول خودش اندکی بدحال. ساعدی نوشتنرا ابتدا به صورت گزارش و تفسیر در هنگامهی نوجوانی آغاز و با نشریات فریاد، صعودو... همکاری کرد و اولین بار در ارتباط با همین نوشتهها به زندان افتاد.
نخستین آثارش را از 1334 در مجلات ادبی به چاپ رساند. او که در ابتدا بهعنواننمایشنامهنویسی چیره دست (با نام مستعارگوهر مراد) شهرت یافته بود، با نگارش داستانهای زیبایی چون «گدا»، «دو برادر» و«آرامش در حضور دیگران»، جایگاه خود را به عنوان یکی از خلاقترین داستاننویسانایران نیز تثبیت کرد.
آثار او دستمایهی برخی از بهترین فیلمهای بلندسینمای ایران قرار گرفته است، که از جملهی آنها میتوان فیلمهای "گاو" (ساختهی داریوش مهرجویی، 1348)، "آرامش در حضوردیگران" (ساختهی ناصر تقوایی، 1349) و "دایرهی مینا" (ساختهی داریوش مهرجویی،1353) را نام برد.
در مرداد 1332 هنگام کودتای 28 مرداد وارد دانشکدهی پزشکی تبریز شد و در اواخر سالهای دانشکده فعالیت هنری و ادبی خود را مجدانه پیگیری کرد. ساعدی در دههی 40 که دورهای خاص در ادبیات ایران محسوب میشود، رشد کردو به تحصیل خود در رشته روان پزشکی ادامه داد. عمدهی فعالیتهای قلمی ساعدی درحوزه نمایش نامه نویسی است و به همراه تنی چند هم چون بیضایی، رادی و نصیریان پیشزمینهی تئاتر را بینان نهادند. بخش دیگر از نوآوری او در زمینه تئاتر چاپ آثارپانتومیم تحت عنوان لالبازیهاست. ساعدی در اوایل دههی 50 گاهنامهی الفبا را بههمراه تنی چند منتشر نمود و در سال 56 همزمان با احمد شاملو در چاپ مجلهی ایرانشهردر خارج از کشور همکاری میکند. بعد از انقلاب نیز داستانهای او هم چنان در کتابجمعه، ویژهی هنر و ادبیات چاپ می شد. ساعدی در دههی 60 از ایران خارج به فرانسه رفت.
او در دوم آذر 1364 به علت خونریزی دستگاه گوارش در فرانسه درگذشت ودر گورستان پرلاشز در کنارصادق هدایتبه خاک سپرده شد.
آثار: