مدتیــ ــــــ استـــ که دیگر نهـــ بارانی استـــ و نه ابریـــ ،
این روزها تنها یکــــ قلب استــــ ــــ که پر از درد دل استـــ!
نمی داند درد دلشــــ را به چهـــ کسیــ ــ بگوید؟
پســـ ای بارانـــ ببار که درد دلمـــ را به تو بگویمـــ ...
بگذار منـــ نیز مانند تو و همراه با تو ببارمــ ــــ ...
ببارمـــ تا خالیــــ شوم ، از غصهـــ ها از دلتنگیــــ ها رها شومـــ ـــ ...
اگر دستیـــ نیست برای آنکهـــ اشکهایمـــ را از گونه هایمــــــ پاک کند
ای بارانـــ تو میتوانیــــ با قطره هایتـــ اشکهاییــــ که از گونه هایمــــ
سرازیر شده استــــ را پاکـــــ کنیــــ ...
اگر کسیـــــ نیست که در کنار من قدم بزند و با منــــ درد دل کند ،
ای باران تو بیا بر من ببار تا خیســ خیســـ شوم ، خیس تر از پرنده ایــــ تنها که
بر رویــــ بام خانهــــ دلتنگیــ ـــ ها نشسته است و خستهـــ ــــ استـــ ...
اگر بغضـــ گلویمـــ را گرفته است تنها یک آرزو برایـــ خالیـــــ شدنــــ خودم دارم ،
آرزوی غروبــــ و بارانــــ را دارمـــ ...
کاش غروبیــــ بیاید همراه با بارانـــ برای خالی شدنمــــ و
ای کاش و کاش و کاشــــ ــــ یارمـــ نیز در کنار آن دو باشد ...
اما افسوســـ که او مثل یک پرستویـــ تنها سفر کرده است ، مرا تنها گذاشتهـــــ است ،
چشمهایــــ مرا بارانیـــــ کرده است ، و دل مرا غمگینــــــ کرده است ...
باران بیا تا با هم خالیـــــ ـــ شویمـــ ،
تو از این بغضیـــــ که در آسمانــــ فرا گرفته است خالیــــ شو و
من نیز از این سرنوشتـــــ و دوری خالیـــــ می شوم .