درد را ترک دوا کن

دل اگر خواهان مایی، راه خود از ماجداکن

یا اگرخواهی بیایی، چشم و گوش خویش واکن

راز ماجویی اگر، بیگانه شو بیگانگی کن

درد ما پویی اگر ،دیوانه شو خود را رهاکن

عاشقی گر، شور شو ،دیوانه شو ازخود سوا شو

گربقا خواهی طلب،آزاد شو ،تن را رهاکن

پایمردی خواهد این ره ،چشم و گوشی آشنا

راه مقصود است این ره ،چشم با ره آشناکن

جامه برکن شستشوکن، تن رها ،جان جستجوکن

عشقبازی بایداین ره ،بس خطاکن بس خطاکن

جامه برافکن نفیرا ،آتش اندر ملک تن زن

گل فشان بر دَرد و دُرد و دَرد را ترک دواکن

 امیر ساعی نیا (نفیر)