صفای اشک

نه از آشنایان وفا دیده ام

نه درباده نوشان صفا دیده ام


زنامردمی ها نرنجد دلم

که از چشم خود هم خطا دیده ام


به خاکستر دل نگیرد شرار

من از برق چشمی بلا دیده ام


وفای تو را نازم ای اشک غم

که در دیده عمری تورا دیده ام


دگر مسجدم خانه ی توبه نیست
     
که در اشک زاهد، ریا دیده ام


نه سودای نام و نه پروای ننگ
        
از این خرقه پوشان چه ها دیده ام


طبیبا مکن منعم از جام می
           
که درد درون را دوا دیده ام


حریم خدا شد چه شب ها دلم
       
که خود را زعالم جدا دیده ام


از آن رو نریزد سرشکم ز چشم
     
که در قطره هایش خدا دیده ام


برو صاف شو تا خدا بین شوی
      
ببین من خدا را کجا دیده ام


سراینده : هما میرافشار

دکلمه : ف . تیزابی