نازلیلی

بِدان سان گِریَم از دنبال مَحمِل

که مانَد دست و پایِ ناقه در گِل


زِ اشکِ چشمِ مجنون بی خبر بود

که لیلی سویِ هامون راند، مَحمِل

آی ...آی ...آی

غمت در نهان خانه ی دل نشیند

غمت در نهان خانه ی دل نشیند

به نازی که لیلی به مَحمِل نشیند

به نازی که لیلی به مَحمِل نشیند

نوائی، نوائی، نوائی، نوائی
 
نوائی، نوائی، نوائی، نوائی

الهی بَراُفتد نشانِ جدائی

الهی بَراُفتد نشانِ جدائی

مرنجان دلم را که این مُرغ وحشی

مرنجان دلم را که این مُرغ وحشی

ز بامی که برخاست، مُشکل نشیند

ز بامی که برخاست، مُشکل نشیند

نوائی، نوائی، نوائی، نوائی
 
نوائی، نوائی، نوائی، نوائی

الهی براُفتد نشانِ جدائی

الهی براُفتد نشانِ جدائی

بنازم به بزمِ محبّت که آنجا

بنازم به بزمِ محبّت که آنجا

گِدائی به شاهی مقابل نشیند

گِدائی به شاهی مقابل نشیند

الله ... الله ... الله   

یاهو

بِدنبال مَحمِل چنان زار گِریَم

بِدنبال مَحمِل چنان زار گِریَم

که ازگریه ام ناقه به گِل نشیند

که ازگریه ام ناقه به گِل نشیند
 
بدنبال مَحمِل سبک تر قدم زن

بدنبال مَحمِل سبک تر قدم زن

مبادا غُباری به مَحمِل نشیند

مبادا غُباری به مَحمِل نشیند

نوائی، نوائی، نوائی، نوائی
 
نوائی، نوائی، نوائی، نوائی

الهی براُفتد نشانِ جُدائی

الهی براُفتد نشانِ جُدائی

الهی براُفتد نشانِ جُدائی

الهی براُفتد نشانِ جُدائی

شاعر: طبیب اصفهانی

آهنگ: محلی

خواننده : استادعبدالوهاب شهیدی
 

  تقدیم به جناب آقای جمال زره ساز