اینجاچراغی روشنه

هر جا چراغی روشنه، از ترسِ تنها بودنه

ای ترسِ تنهایی من، اینجا چراغی روشنه
 

اینجا یکی از حسِ شب، احساسِ وحشت می کنه

هرروز از فکرِ سقوط، با کوه صُحبت می کنه
 

جایی که من تنها شدم، شب قبله گاهِ آخره

اینجا تو این قطبِ سکوت، کابوس طولانی تره

من ماه می بینم هنوز، این کور سوی روشنو

اینقدر سو سو می زنم، شاید یه شب دیدی منو

هر جا چراغی روشنه، از ترسِ تنها بودنه

ای ترسِ تنهایی من، اینجا چراغی روشنه
 

اینجا یکی از حسِ شب، احساسِ وحشت می کنه

هر روز از فکرِ سقوط، با کوه صُحبت می کنه

شاعر: روزبه بمانی
 
آهگنساز: علیرضا افکاری

خواننده: داریوش اقبالی