مردتنها

با صدایِ بی صدا

مثلِ یک کوه بُلند

مثلِ یک خواب، کوتاه

یک مَرد بود، یک مَرد


با دستهایِ فقیر

با چشمهایِ محروم

با پاهایِ خسته

یک مَرد بود، یک مَرد


شب، با تابوتِ سیاه

نِشست توی چشمهاش

خاموش شد، ستاره

اُفتاد رویِ خاک


سایه اش هم، نمی‌موند

هرگز پشتِ سرش

غمگین بود و خسته

تنهایِ تنها


با لبهایِ تشنه

به عکسِ یک چشمه

نرسید تا ببینه

قطره ... قطره

قطرۀ آب، قطرۀ آب


در شبِ بی تپش

این طرف، اون طرف

می‌افتاد تا بِشنوه

صدا ... صدا

صدایِ پا ... صدایِ پا

شعرترانه : شهیار قنبری

آهنگساز: اسفندیار منفردزاده

خواننده : فرهاد مهراد (آلبوم جمعه)