رفته بودم تا سر راهش را بگیرم، رفته بود

رفته بودم تا سر راهش را بگیرم، رفته بود

تا که بوسه از رخِ ماهش بگیرم، رفته بود

روی زردم ندیده، رفته بود

همچو مرغی پریده، رفته بود

بی خبر از حالِ دلم، لاله رویم رفته بود، آرزویم رفته بود

لاله رویم از که جویم؟

می روم تنها بِگریُم، در دلِ صحرا بِگریُم

تا زاشکم لاله رویه، لاله رویه، لاله رویه

لاله شاید قصۀ مو با تو گویه، با تو گویه

می روم تنها بِگریُم

در دلِ صحرا بِگریُم

تا ز اشکم لاله رویه، لاله رویه، لاله رویه

لاله شاید قصۀ مو با تو گویه، با تو گویه

می روم تنها بِگریُم

در دلِ صحرا بِگریُم

تا زاشکم لاله رویه لاله رویه لاله رویه

لاله شاید قصه مو با تو گویه با تو گویه

مه من اگر نیایی، زِ دلم گره گشایی

خبرت کنم زمانی که سرِ مزارم آیی

مه من اگر نیایی زِ دلم گره گشایی

خبرت کنم زمانی که سرِ مزارم آیی

آرام جونم، شیرین زبونم، نامهربونم، دردت به جونم

ترانه سرا: بیژن ترقی

آهنگ محلی شوشتری

تنظیم : حبیب الله بدیعی

با همکاری: احمد عبادی- حبیب الله بدیعی

آواز: کورس سرهنگ زاده