گریه

دختری اونجا نشسته داره گريه ميکنه
گلدونه ياسش شکسته داره گريه می کنه
گودی گوشه لبهاش شده پيمونه ی آه
همه ی درها رو بسته داره گريه می کنه
ديگه بر اسب سفيد آرزوش سواری نيست
ديگه فانوس نگاهش پی رهگذاری نيست
بالش گل بوسه شمع گلاش پلاسيده شدن
ديگه باغچه اش پی انتظار هر بهاری نيست

دختری اونجا نشسته داره گريه ميکنه
گلدونه ياسش شکسته داره گريه می کنه

کی مياد حوض بدون ماهی رو نگاه کنه؟
کی مياد پنجره ی ستاره‌ها رو وا کنه؟
کی مياد مثل قديم به وعده‌هاش وفا کنه؟
کی مياد اسم اونو پشت يه شيشه ـ ها ـ کنه؟
اون مث شاپرک پر سوی بارون کشيده‌اس
کی مياد خستگی‌ هاشو از تنش جدا کنه؟

دختری اونجا نشسته داره گريه ميکنه
گلدونه ياسش شکسته داره گريه می کنه

اگه من يه بال قد بال يه پروانه داشتم
همه ی باغچه ها رو يک شبه زير پا می ذاشتم
گلای سر به زير و سراشونو بالا می کردم
دونه ی مهر و محبت تو دل پاييز می کاشتم

دختری اونجا نشسته داره گريه ميکنه
گلدونه ياسش شکسته داره گريه می کنه

ترانه‌خوان: گيتی پاشایی
 کلام: فرهاد شيبانی
 موسيقی: اسفنديار منفردزاده