درباره من

سلام امید قلبم ...
سلام تنهای غریبم ...
می دانم که این روزها همسفری با بانویی تنها و غریب،
بانویی که بد زمانه ای علمدار شد، پرستار شد،
زینب کبری عقیله بانوی زمان خودش ...

می دانم این روزها خون گریه می کنی
اما قلبم برای دیدنت ضربان گرفته است ...

می دانم اگر بیایی همه ی دردها دوا می شود،

اماما!
قلبهای شیعیانت در سینه سنگینی می کند و چشمهایشان طالب دیدار توست...
خوب می دانم که همه چیز با آمدن تو جان می گیرد و معنا پیدا می کند،
قلبها آرام می گیرند،
و چشمها جز رضای الهی را نمی جویند،
تو خوبی ها را به ما نشان می دهی ...

چه بگویم؟
خسته شده ایم از این همه بی عدالتی
خسته شده ایم از حاکمیت طلم بر جهان ...
شاید همه ی حرف های من در این واژه خلاصه شود:
بیا ...
بیا یابن الزهرا،
ببین حال ما را،
دل مظلومان جهان را خون کرده اند ...
بیا بیا بیا ...

 

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۸/۲۱ ساعت 14:25

کاربران آنلاین (0)