هرگاه از شدت تنهایی ، به سرم هوس اعتمادی دوباره می زند ، خنجر خیانتی را که در پشتم فرو رفته در می آورم ، می بوسمش ، اندکی نمک به رویش می پاشم دوباره بر سر جایش می گذارم ، از قول من به آن لعنتی بگویید ، خیالش تخت من دیوانه هنوز ، به خنجرش هم وفادارم