محرم آمد و ماه عزا شد

محرم آمد و ماه عزا شد               مه جانبازی خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگویید                دوباره شور عاشوار به پا شد

آقا جان یا اباعبدالله

چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود



باید حواله داد به دست جهنمش






هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت



با خبران غمت بی خبر از عالمند

پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است ؟



آهی کشید و گفت ماه محرم است…

باز محرم رسید، ماه عزای حسین



سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کربلا لبریز عطر یاس شد


  نوبت جانبازی عباس شد

باز محرم شدو دلها شکست      از غم زینب دل زهرا شکست


باز محرم شد و لب تشنه شد      از عطش خاک کمرها شکست


آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست


قاسم ولیلا همه در خون شدند    این چه غمی بود که دنیا شکست

آبروی حسین به کهکشان می ارزد ،


 یک موی حسین بر دو جهان می ارزد ،


گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست ،


گفتا که حسین بیش از آن می ارزد

یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن


تموم حاجتا رو همه از می گیرن


بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه


شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشکه


شبای جمعه زهرا زائر این زمینه


سینه زن حسینه ، یل ام البنینه

التماس دعا