ای بشر تا کی پنداری که دنیـــا مال توســـت
ور نپنـــداری اجـــل دنبـــــال تــوســـت
آنچـــــــــه خـــوردی مــــال مـــــــــــور
انچـــــــــه بـــردی مـــــال گــــــــــــــور
انچـــــــــه داری مـــــــــــــال وارث
انچـــــــــه کـــردی مال توســــــــــت
ای فلک گر من نمیزادی اجاقت کور بود؟
من که خود راضی به این خلقت نبودم زور بود؟
من که باشم یا نباشم کار دنیا لنگ نیست!
من بمیرم یا بمانم هیچ کس دلتنگ نیست!