افول

تکانه های وحشی قلبی که

پیکره ام را ویران خواهد کرد

آنچه مرا خواهد کشت

چشمان خالی توست

که چون مقبره ای تاریک

هیجان جنون را در خود می بلعد

و گمنامی یک لاشه ی گندیده

خاک را از تقدس پذیرش تهی می کند

آنچه مرا نمی ترساند

مرا خواهد کشت