اگر بر قامت من این ردا چنین گشاد و بی قواره نبوداکنون بر آن غار تاریک مخوفدر دل کوه ایمانیچله نشینی بودم که
بی گمان
دوباره پیامبری از از اعماق اندیشه هایم زاده می شدو من صبر را اینگونه می شناسم