تولدم مبارک

از قافله جا ماندم

درست بیست و چند سال پیش ،

ماندم ...

زندانی این روزگار زشت شدم ...

روزگاری که

نه از جنس من است و نه از برای من ...

از گردشش می نالیم و می نالیم

و روز زمین گیر شدنمان را جشن می گیریم !

نمی دانم ...

قلمم زیر بار دردها ترک برداشته ، کمرم خم شده ...!

با این حال

هنوز هم به دوست لبخند می دهیم

امروز آغاز غربت نشینی من است ...

به رسم عادت ...

تـولـدمـ مـبـارکـ