همیشه هر لحظه هر جا باشم به یادتم مادر روحت شاد و یادت گرامی.

شب است و دلم بهانه تو را دارد 

دستان نیمه جانم گرمی دستان تو را می طلبد

نفسم به شماره می افتد آن زمان که یاد نگاه گیرایت در ذهنم رسوب می کند.

من دیگر طاقت صدای بال پروانه ها را ندارم .

من به کوچ چلچله ها خیره نمی مانم . به گل سرخ دل نمی بندم.

چشمانم مال توست.نگاهم پیشکشت.جانم به کلامت بسته است .

دستانم اگر میلرزد و برایت مینگارم  به خاطر عشق سوزانی است که مغز استخوانم را می سوزاند.

سر فصل تمام نوشته هایم نام تو

و پایانش سطر نیمه کارهایست که با یاد تو پایان می یابد

پس برایت می نگارم ای عشق من

تا جان در بدن دارم دوستت دارم مادر .    روحت شاد .