بعضی چیزها را " باید " بنویسم

نه برای اینکه همه " بخونن " و بگن " عالیه "

برای اینکه " خفه نشم "

همین !!!






"من نه فرشته ام و از جنس آسمون
و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده
من فقط یه آدمم
یه آدم که گاهی زیادی مهربونه
گاهی زیادی حساسه
و گاهی هم زیادی مغرور
آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه
و با همه زلال باشه
اما افسوس
که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن
افسوس
که دردتو هیچکس نمیفهمه
نمیتونی به کسی بگی
مثل یه بغض باید تا دم مرگ تو گلوت نگه داری
هیچکس نمی دونه چی میگی"





حال عجیبی دارن،

نوشته هامو میگم...

با خوندنشون،

عده ای دلتنگ میشن..

غمگین میشن،

بغض می کنن...

ببخشینم...

با شمام عاشقا،

حلالم کنید. . .

اما...

عده ای،

شاد و خندون می شن،

منو به تمسخر می گیرن،

انگاری عاشق نشدن تا حالا،

درد عشقو ، نداشتن تا حالا،

آره!

انگاری،

دلتنگیو حس نکردن تا حالا،

خداجون،

به خودت میسپارمشون.

اما تو...

تو میخوونی و

بازم سکوت می کنی،

ای خدا صبرم بده...

ای خدا صبرم بده،

تموم بشه دلتنگیمون..

خدا جون از خودت میخوام،

تموم بشه درد دوریمون . . .

خداجون ...

با تو ام خداجون،

یواش میگم ولی،

عاشقارو بهم برسون . . .